menbet menbit - منبت

menbet menbit - منبت maddesi sözlük listesi
منبت
(menbet menbit)
منبت Arapça ve farsça anlamları
Arapça - Türkçe sözlük

asıl; fidanlık; ilke; kaynarca; köken; menşe
Arapça - Türkçe sözlük

مَنْبِت

1. kaynarca

Anlamı: kaynak

2. ilke

Anlamı: ilk madde

3. fidanlık

Anlamı: fidan yetiştirilen yer

4. menşe

Anlamı: başlangıç, bir yerin çıktığı yer

5. asıl

Anlamı: bir şeyin kendisi, kök, kaynak, örnek ve kopya karşıtı

6. köken

Anlamı: bir şeyin temeli, menşe
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir

[ مَمْ بِ / بَ ] (ع اِ) رُستن جای.
(مهذب الاسماء). رستن گاه گیاه. (منتهی
الارب). رستن گاه گیاه و محل روییدن گیاه.
ج، منابت. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
جای روییدن. (آنندراج): در آن عرصه
زمینی پاک و ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir

[ مُمْ بِ ] (ع ص) رویاننده. (یادداشت
به خط مرحوم دهخدا).
- منبت لحم؛ دواها که گوشت رفتهٔ
جراحت از نو برویاند. (یادداشت به خط
مرحوم دهخدا): المنبت اللحم هو الدواء الذی
من شأنه ان یحیی ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir

[ مُ نَ بْ بَ ] (ع ص) رویانیده شده.
(آنندراج). || نقشهای برجستهٔ به شکل گیاه
و گل و جز آن که بر روی چیزی نقش کنند و
هر آنچه در وی کند اگری کرده باشند ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir

[ مُمْ بَ ت ت ] (ع ص) رجل منبت؛
مرد فرومانده در راه از قافله به سبب ماندگی
راحلهٔ وی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
(از ذیل اقرب الموارد). فرومانده از قافله.
وامانده از کاروان. (یادداشت به خط مرحوم
دهخدا).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir

(مَ نْ بَ یا بِ) [ ع . ] (اِ.) جای روییدن گیاه .
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir

(مُ نَ بَّ) [ ع . ] (اِمف .) کنده کاری و ایجاد نقش های برجسته روی چوب ، کنده -
کاری شده .
Arapça - İngilizce sözlük Metni çevir

مَنْبِت: مَشْتَل

nursery; arboretum
Arapça - İngilizce sözlük Metni çevir

مَنْبِت: مَنْشَأ، مَصْدَر

source, origin, fountainhead, springhead, birthplace, matrix, nidus, hotbed
Arapça - Rusca sözlük Metni çevir

I

مُنْبَتٌ

1) отрезанный; отделенный; انّ ال منبت لا ارضا قطع ولا ظهرا أبقى посл. букв. отставший (от каравана) не проезжает нужного расстояния, хотя и не щадит спины (верблюда)

2) решенный

II

مَنْبِتٌ

мн. مَنَابِتُ

1) место произростания (питомник, поле и т. п. ) ; الحضاة منبت место зарождения культуры

2) очаг (болезней) ; جراثيم الامراض منبت очаг болезнетворных микробов

3) происхождение; منبتفرنسىّ ال француз по происхождению

4) родина

* * *


а-и=

pl. = منابت


1) плантация; насаждения

2) источник, происхождение; рассадник (болезней)

Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.