زند
زند maddesi sözlük listesi
زند Arapça ve farsça anlamları
Arapça - Türkçe sözlük
ön kol
Arapça - Türkçe sözlük
زَنْد
ön kol
Anlamı: kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü
Arapça - Arapça sözlük Metni çevir
I
الوسيط
(زَنَدَ) النارَ -ُ زَنْدًا: قَدَحَهَا. و يقال: زَنَدَ نارَ الحرب: أثارها. و- الإناءَ: ملأه.
(زَنِدَ) - زَنَدًا: عطِشَ. فهو زَنِدٌ.
(أزْنَدَ): زاد. ويقال ما يُزْنِدُكَ أحدٌ على فضل: لا يَزيدُك.
(زَنَّدَ): أوْرَى زَنْدُه. و- كذَبَ. و- شيئًا: ضيَّق. ويقال: زنَّدَ على أهلِه: شَدَّدَ. و- الإناءَ وغيرَه: زنَدَه. و- فلانًا: عاقبَه فوق ما يستحقُّ.
(تَزَنَّدَ): ضاق. و- في الأمر: تضيَّق وحرِج صَدرُه ُ. يقال: سأَلته مسأَلةً فَتَزَنَّدَ.
(الزِّنَادُ): أداةَُ تَدُقُّ الزَّنْدَةَ فتشتعل فيتفجَّر البارود. (محدثة).
(الزَّنْدُ): العودُ الأعلى الذي تُقدحٌ به النَّارُ، والأَسفل هو الزَّنْدَة. (ج) زِنَادٌ، وأزْنادٌ. وتقول لمن أنجدَك وأعانك: ورَتْ بك زِنادي. و- كِتَابٌ للمجوس. و- المسنَّاةُ من خشب وحجارةٍ يُضَمُّ بعضها إلى بعضَ. (ج) أزْنَادٌ.
(الزَّندانِ): الساعد والذِّرَاعُ، والأعلى منهما هو الساعد، والأسفل منهما هو الذراع، وطرفهما الذي يلي الإبهام هو الكُوع، والذي يلي الخِنْصر هو الكُرسوع، والرُّسغ: مجْتمع الزَّندين من أسفل. والمرفق: مجتمعهما من أعلى.
(الزَّنْدَة): العودُ الأسْفل الذي يُقدح بالزَّند. و- حافظةٌ صَغيرةٌ فيها مادَّة ملتبهة توضع في مقدم القذيقة. وهي (الكبسولة). (محدثة).
(الزَّنْدِيَّةُ): سوارٌ يلبس في الزَّنْد.
(المُزَنَّدُ) - يقال: ثوبٌ مُزَنَّدٌ: ضيَّق العَرْض. ورجلٌ مُزَنَّدٌ. بخيلٌ ممسكٌ. و- الدَّعِيُّ. و- السريعُ الغضب.
II
معجم اللغة العربية المعاصرة
زنَدَ يَزنُد ويَزنِد، زَنْدًا، فهو زانِد، والمفعول مَزْنود
• زنَدَ النَّارَ: قدَحها، أشعلها| زنَد نارَ الحرْب بينهم/ زنَد نار البغضاء بينهم: أثارَها.
III
معجم اللغة العربية المعاصرة
زَنْد1 [مفرد]: ج أَزْنُد (لغير المصدر):
1- مصدر زنَدَ.
2- عود تُقْدَح به النَّار.
• زَنْد البندقيَّة: المِقْداح الذي يُحرَّك يدويًّا لإطلاق النّار.
IV
معجم اللغة العربية المعاصرة
زَنْد2 [مفرد]: ج أَزْناد وزِنَاد: موصِّل طرف الذّراع بالكفّ.
• عصب الزند: العصب الممتدّ بطول الساعد والقريب من سطح الجلد.
• عظم الزَّنْد: العظم الممتدّ من المِرْفَق إلى مِعْصَم اليَّد في الجِهَة المقابلة للإبهام لدى البشر.
• الزَّاندان:
1- السَّاعِد والذِّراع.
2- عظما السَّاعد.
V
معجم اللغة العربية المعاصرة
زنَّدَ/ زنَّدَ على يزنِّد، تزنيدًا، فهو مُزنِّد، والمفعول مُزنَّد
• زنَّد الشَّخصَ: عاقبه فوق ما يستحق "زنَّد ابنَه حتى لا يستمرّ في مجُونه".
• زنَّد الثَّوبَ: ضيَّقه.
• زنَّد على أهله: شدَّد وضيَّق عليهم.
Arapça - Arapça sözlük Metni çevir
زند: الزَّنْدُ والزَّنْدَةُ: خشبتان يستقدح بهما، فالسفلى زَنْدَةٌ والأَعلى زَنْدٌ؛ ابن سيده: الزَّنْدُ العود الأَعلى الذي يقتدح به النار، والجمع أَزْنُدٌ وأَزْنادٌ وزُنودٌ وزِنادٌ، وأَزانِدُ جمع الجمع؛ قال أَبو ذؤيب: أَقَبَّا الكُشُوح أَبيضانِ، كلاهما كَعَالِيَةِ الخَطِّيِّ، وارى الأَزانِدِ والزَّنْدَةُ: العود الأَسفل الذي فيه الفُرْضَة، وهي الأُنثى، وإِذا اجتمعا قيل زَندان ولم يقل زندتان. والزِّناد: كالزَّنْدِ؛ عن كراع. وإِنه لواري الزَّنْدِ ووَرِيُّه: يكون ذلك في الكرَم وغيره من الخصال المحمودة؛ قال ابن سيده: وقول الشاعر: يا قاتَلَ اللهُ صبياناً نباتُهُمُ أُمُّ الهُنَيْدِيِّ من زَنْدٍ لها واري عن رحمها وإِنما هو على المثل. وتقول لمن أَنجدك وأَعانك: ورَتْ بِكَ زِنادي. وملأَ سقاءه حتى صار مثل الزَّنْدِ أَي امتلأَ. وزَنَدَ السِّقَاءَ والإِناءَ زَنْداً وزَنَّدَهُما: ملأَهما، وكذلك الحوض. وزَنَدَتِ الناقةُ زَنْداً، وذلك أَن تخرج رحمها عند الولادة. والزَّندُ أَيضاً: حجر تلف عليه خرق ويحشى به حياءُ الناقة وفيه خيط، فإِذا أَخذها لذلك كرب جروه فأَخرجوه فتظن أَنها ولدت، وذلك إِذا أَرادوا أَن يَظْأَرُوها على ولد غيرها، فإِذا فعل ذلك بها عطفت. أَبو عبيدة: يقال للدُّرْجَةِ التي تدس في حياء الناقة الزَّنْدُ والبَداهُ. ابن شميل: زندت الناقة إِذا كان في حيائها قَرَنٌ فثقبوا حياءها من كل ناحية، ثم جعلوا في تلك الثقب سيوراً وعقدوها عقداً شديداً فذلك التزنيد؛ وقال أَوس: أَبَني لُبَيْنَى، إِنَّ أُمَّكُمُ دَحَقَتْ، فَخَرَّقَ ثَفْرَها الزَّنْدُ وثوب مُزَنَّدٌ: قليل العَرْضِ. وأَصل التزنيد: أَن تخلّ أَشاعر الناقة بأَخلة صغار ثم تشد بشعر، وذلك إِذا اندحقت رحمها بعد الولادة؛ عن ابن دريد بالنون والباء. وثوب مُزَنَّدٌ: مضيق. ورجل مُزَنَّدٌ إِذا كان بخيلاً ممسكاً. ورجل مُزنَّد: لئيم، وقيل: هو الدَّعِيُّ. وعطاءٌ مُزَنَّدٌ: قليل. وزَنَّدَ على أَهله: شَدَّ عليهم. ابن الأَعرابي: زَنَدَ الرجلُ إِذا كذب، وزَنَدَ إِذا بخل، وزَنَدَ إِذا عاقب فوق ما لَهُ. أَبو عمرو: ما يُزْنِدُك أَحد على فضل زِند، ولا يُزْنِدُك ولا يُزَنِّدُك أَيضاً، بالتشديد، أَي لا يَزِيدُك. ويقال: تَزَنَّد فلان إِذا ضاق صدره. ورجل مُزَنَّدٌ: سريع الغضب. والمُزَنَّدُ: الضيق البخيل. والتَّزَنُّد: التَّحَزُّق والتَّغَضُّب؛ قال عدي: إِذا أَنتَ فاكَهْتَ الرجال فلا تَلَعْ، وقُلْ مِثلَ ما قالوا، ولا تَتَزَنَّدِ وقد روي بالياء وسيأْتي ذكره. والزَّنْدان: طرفا عظمي الساعدين مذكران. غيره: والزندان عظما الساعد أَحدهما أَدق من الآخر، فطرف الزند الذي يلي الإِبهام هو الكوع، وطرف الزند الذي يلي الخنصر كرسوع، والرسغ مجتمع الزندين ومن عندهما تقطع يد السارق. والزند: موصل طرف الذراع في الكف وهما زندان: الكوع والكرسوع. وزِنادٌ: اسم. وفي حديث صالح بن عبد الله بن الزبير: أَنه كان يعمل زَنَداً بمكة؛ الزنَد، بفتح النون، المُسَنَّاةُ من خشب وحجارة يضم بعضها إِلى بعض؛ قال ابن الأَثير: وقد أَثبته الزمخشري بالسكون وشبهها بِزَنْدِ الساعد، ويروى بالراء والباء، وقد تقدم. وفي الحديث ذكر زَنْدَوَرْدَ، هو بسكون النون وفتح النون والراء: ناحية في أَواخر العراق، ولها ذكر كبير في الفتوح.
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (ص) بزرگ. عظیم. (از برهان)
(غیاث). بزرگ مرادف زنده. (از فرهنگ
رشیدی). عظیم. بزرگ. (ناظم الاطباء). بزرگ
مانند زنده پیل... (از انجمن آرا) (از آنندراج).
زنده. ژنده. بزرگ. عظیم. کلان. قوی.
نیرومند. (فرهنگ فارسی معین). بزرگ. (از
فهرست ولف):
نهادم ...
(غیاث). بزرگ مرادف زنده. (از فرهنگ
رشیدی). عظیم. بزرگ. (ناظم الاطباء). بزرگ
مانند زنده پیل... (از انجمن آرا) (از آنندراج).
زنده. ژنده. بزرگ. عظیم. کلان. قوی.
نیرومند. (فرهنگ فارسی معین). بزرگ. (از
فهرست ولف):
نهادم ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زِ ] (اِ) به زبان فرس قدیم بمعنی جان
باشد که روح حیوانی است و از این جهت
است که ذی حیات را زنده خوانند. (برهان)
(فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) (از
انجمن آرا) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء).
...
باشد که روح حیوانی است و از این جهت
است که ذی حیات را زنده خوانند. (برهان)
(فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) (از
انجمن آرا) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء).
...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (اِ) آهنی را گویند که بر سنگ زنند و
از آن آتش بجهد و به ترکی چخماق خوانند.
(برهان). آهن چخماق را گویند. (فرهنگ
جهانگیری).... اما در عربی نیز بمعنی
آتش زنه آمده. (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا)
(آنندراج). چخماق ...
از آن آتش بجهد و به ترکی چخماق خوانند.
(برهان). آهن چخماق را گویند. (فرهنگ
جهانگیری).... اما در عربی نیز بمعنی
آتش زنه آمده. (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا)
(آنندراج). چخماق ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (ع اِ) در عربی استخوان سر و دست را گویند که بجانب ساعد باشد. (برهان). به
عربی استخوان ساعد را گویند. (غیاث).
بتازی استخوان سر و دست را گویند که
بجانب ساعد باشد و استخوانی ...
عربی استخوان ساعد را گویند. (غیاث).
بتازی استخوان سر و دست را گویند که
بجانب ساعد باشد و استخوانی ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ نَ ] (ع اِ) خرقه ای که در کس ناقه نهند
تا بر بچهٔ غیرمهربان گردد. (منتهی الارب)
(آنندراج) (ناظم الاطباء).
تا بر بچهٔ غیرمهربان گردد. (منتهی الارب)
(آنندراج) (ناظم الاطباء).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ نَ ] (ع مص) تشنه گردیدن. (منتهی
الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء).
الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (ع مص) پر کردن چیزی را. (منتهی
الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از
اقرب الموارد). || آتش برآوردن از
آتش زنه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (از
اقرب الموارد).
الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از
اقرب الموارد). || آتش برآوردن از
آتش زنه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (از
اقرب الموارد).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (اِخ) نام کتابی است که ابراهیم زردشت دعوی می کرد که از آسمان برای من
نازل شده است. تفسیر پازند و اوستا بود.
(صحاح الفرس، یادداشت بخط مرحوم
دهخدا) ( برهان). کتابی است که زردشت
دعوی می ...
نازل شده است. تفسیر پازند و اوستا بود.
(صحاح الفرس، یادداشت بخط مرحوم
دهخدا) ( برهان). کتابی است که زردشت
دعوی می ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (اِخ) دهی است به بخارا. از آن ده
است احمدبن محمدبن عازم و از آن است
ثوب زندپیچی . (منتهی الارب) (آنندراج).
دهی است در بخارا. (ناظم الاطباء).
|| کوهی است به نجد. (منتهی الارب)
(آنندراج).
است احمدبن محمدبن عازم و از آن است
ثوب زندپیچی . (منتهی الارب) (آنندراج).
دهی است در بخارا. (ناظم الاطباء).
|| کوهی است به نجد. (منتهی الارب)
(آنندراج).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (اِخ) دهی از دهستان گنجگاه است
که در بخش سنجید شهرستان هروآباد واقع
است و ۱۰۷ تن سکنه دارد. (از فرهنگ
جغرافیایی ایران ج ۴).
که در بخش سنجید شهرستان هروآباد واقع
است و ۱۰۷ تن سکنه دارد. (از فرهنگ
جغرافیایی ایران ج ۴).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (اِخ) نام پهلوانی بوده تورانی که
وزیر سهراب بن رستم بود و رستم او را به یک
مشت کشت و او را زنده هم می گویند.
(برهان) (از فرهنگ رشیدی) (از انجمن آرا)
(از آنندراج) (از ناظم الاطباء). ...
وزیر سهراب بن رستم بود و رستم او را به یک
مشت کشت و او را زنده هم می گویند.
(برهان) (از فرهنگ رشیدی) (از انجمن آرا)
(از آنندراج) (از ناظم الاطباء). ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ زَ ] (اِخ) نام طایفه ای از الوار که
کریم خان و تنی چند از آن طایفه حکومت
ایران یافتند و مردمانی دلیر بوده اند و آخرین
ایشان لطفعلیخان زند بوده. (انجمن آرا)
(آنندراج). نام طایفه ای از لرها ...
کریم خان و تنی چند از آن طایفه حکومت
ایران یافتند و مردمانی دلیر بوده اند و آخرین
ایشان لطفعلیخان زند بوده. (انجمن آرا)
(آنندراج). نام طایفه ای از لرها ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
( ~.) (اِ.) 1 - آهنی که بر سنگ زنند و از آن آتش بجهد، چخماخ . 2 - چوب آتش زنه که
آن ر ا بر چوب دیگر سایند تا آتش بوجود بیاید. چوب بالایین را «زند» و چوب زیرین را
«پازند» نامند.
آن ر ا بر چوب دیگر سایند تا آتش بوجود بیاید. چوب بالایین را «زند» و چوب زیرین را
«پازند» نامند.
Arapça - Fransızca sözlük Metni çevir
زنْدٌ
['zand]
n m
موصِلُ الذِّراعِ بالكَفِّ poignet m, avant-bras m
◊
لَبِسَت أُسوارَةً في زِنْدِها — Elle s'est mis un bracelet au poignet.
Arapça - Rusca sözlük Metni çevir
زَنْدٌ
мн. زُنُودٌ , زِنَادٌ , أَزْنَادٌ
1) анат. локтевая кость, предплечье
2) огниво
3) собачка (напр. ружья) ; * خشب زند чурбан