پاس - pas
پاس / pas
Kamus-ı Türki
ا ا —. .١ معدنلرك رطوبتدن
[ ص ] طوتدقلری كسیر، صداه ،
زنك: دمیر پاسی. باقسیر پاسی.
.٢ معادنك غیری اجسام اوزرینه
قونان و حاصل اولان كیر، و سخ :
دیل پاسی. دیش پاسی.ااپاس اچمق
— پاسی كیدیروب تمیزلمك و جلا ق
لاندیرمق. ا پاس طوتمق
باس پیدا ایتمك. پاسلانمق. !
یایكلی پاس معدنی ییوب دلیك
دشیلك ایدن پاس ، قارینجه لنمه
معدن قارنجه سی ق
a a 1 madenlerin rutubetten s tuttukları kesir seda zenin demir pası bakır pası 2 meadinin gayrı ecsam üzerine konan ve hasıl olan kir vesah dil pası dış pasyaapas acmak pası giydirip tmyzlmk ve cila k kandırmak a pas tutmak beis peyda etmek paslanmak yanlı pas muidini yiyip delin dışılın eden pas karince lenime maadan karıncası k
Kamus-ı Türki | Sayfa:344 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük