— سد. جم. عر. )فد. لفظا
تایعین » تابع» ماده سسمه.
صیغه سنده تا بعی ، قوللانیلیر.)
فخر كائنات ) صلم ) افدمزك
صحبتنه نائل اوله میوب، صحابه
كرامدن بر ویا بر قاچ ذاتله كو
یشن و بر واسطه ایله نقل احادیث
شریفه ایده بیلن ذات: تا بعین
كرامدندر. ا تبع تا بعینی ، تا—
بعیندن ذواتله كوریشوب ایكنجی
ص رجه ده واسطه ایله نقل احادیث
شرپفه ایدن ذات.

sed cem ar fed lafzen tâbi'în tabi mda sesime sığa sende tâbi kollanılır fahr kainat salm üftümüzün sohbetine nail evilemeyip sahabe kiramdan bir veya bir kaç zetle gev gevişen ve bir vasıta ile nakl ahadis şerife ede bilen zet tâbiîn geremedendire teb tâbiîni ta tâbi'înden zevatla görüşüp ikenci s recce de vasıta ile nakl ahadis şerife aydan zet

Kamus-ı Türki | Sayfa:370 | Sıra:8

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük