جلب - Celb
جلب / Celb
Kamus-ı Türki
ل سد. عر. .١ چكمه ،
جلب كڭ طوغری كویور.
مه جذدذبپ : هركسك محبتنی
جلب ایدی؛ جلب قلوب .٢
كتیرتمه ، یازوب كوندر تمه
بغداددن بر طای جلب ایتدم:
ایستد مك كزكتا بلری د رسعادتد ن
بو سته ایله جلب ایده بیلیرسكز.
٣ دعوت، احضار : كندیسنی
حكمه دن جلب ایتدیلر متعهد —
لرك محلسه جلبی اقتضا نخش
ح. مظنونك و یاشا هدك یه
دعوت و احضاریچون یازیلان
مذ كره و پوصله ، دعوشنامه :
كندیسنه جلب یازیلدی ؛ بر جلب
كلدی.
l sed ar 1 çekime celb gen doğru koyur ma czdzbp herkesin muhabbetini celb idi celb kılıp 2 getirtme yazıp gündür temeh bağdattan bir tay celb ettim istet mekk zekat bileri d saadet n bu sete ile celb ede bilirsiniz 3 davet ihzar kendisini hikmetten celb ettiler müteahhid lerin mahalsa celbi iktiza nahş h maznunun ve yaşa hüdk ye davet ve ahzaryçvn yazılan müz kere ve pusula davşname kendisine celb yazıldı bir celb geldi
Kamus-ı Türki | Sayfa:479 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük