چاڭ - Çan
چاڭ / Çan
Kamus-ı Türki
ق تونج و سائره دن معمول
چاڭ مخروطی الشكل بر الت كه
ایچنده معاق اولان طوقماغك
صاللانوب كنارینه اورمسیله
سس چیقار یر، چینغراغك بیوكی،
جرس ، ناقوس: دوه چا ڭی ،
كلیسا چا ڭی: چاڭ چالمق. ١
جانه اوت طیقامق محو ایدوب
سنی كسمك. ا چاڭ قله سی
كلیسا چاكنك تعلیقنه مخصوص
یوكسك قله . اقولاغه چاك چالمق
عچوق باغرمق، تكرار تكزار
سویلمك.
k tunç ve saireden mamul çan mahruti elşekl bir alt ki icende maak olan tokmakın sallanıp kenarına vurmasıyla ses çıkar yer çıngıraka büyükü ceres nakus dü çanı kilise çanı çan çalmak 1 canih evt tıkamak mahv edip seni kesimine çan kulesi kilise çaknın talikine mahsus yüksün kıla kulaka çak çalmak çok bağırmak tekrar tekrar söylemek
Kamus-ı Türki | Sayfa:500 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Çan - چاڭ maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler