چنگل - çengel
چنگل / çengel
Kamus-ı Türki
ق ق —. )فا. »ه چشكال، دن)
ق ل .١ ١ دمیردن اصیلی و
بر شئ اصمغه مخصوص بیوك
قانجه قصاب چنكلی، كلوب.
.٢ قانجه ، اوجی اكری دمیر. .٣
قدیمده بعض ممالكده اشكنجه لی
اعدا ملرد ق چنكله اصمق جزا سی ق
چنكله كلمك ق بو صورتله صلب م و
لنمق ١ چنكل سا قز ی عیسا نی سا قز.
كنكر. ا چنكلی طاقمق اصلمق.
ر ١ یشه یا بیشوب ارتق ایرلما صق ق
ا قویو چنكلی عقویویه دوشن
قه غه و ساء .. اد ك طو تو
و ق ر موا ذی و نوب
چیقارمه یه مخصوص اایت كه كك
ط! قیلی بر سیوك یاخود درد
حلقه ٩ مربوط متعدد كوچك
چنكالدن عبارتدر ج
چسكل شكل و صورتنده ا ولان :
چنكل بورن.
k k fâ eşkal den kıl 1 1 demirden asili ve bir şey asmağa mahsus büyük kanca kasap çengli gelip 2 kanca ocu eğeri demir 3 kadimde bazi memalikte işkence ley ada mücerret k çengle asmak ceza si k çengle gelmek k bu suretle sulbum ve lnmk 1 çengel sa kazı aynen ni sa kız kenger a çengli takmak asılmak r 1 ye ya bilip artık ayrılma sk k a kuyu çengli kuyuya düşen ke ğe ve sai adın tv tü ve kır mva zi ve nevb çıkarma ye mahsus ayet ki gen ve fili bir seyük yahut derd halka 9 merbut müteaddid küçük çengaldan ibarettirc eski şekil ve olan çengel buran
Kamus-ı Türki | Sayfa:517 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
çengel - چنگل maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler