حاكم - Hâkim
حاكم / Hâkim
Kamus-ı Türki
حا ص عر. : حاكمه . جم:
ایم حكام. ) حكم» دن سف)
ya s ar hakime cem ayım hükkam hakım den seff
.١ حكم ایدن. امر. غالب: قوم ح
كم ، ملت حاكمه ٢٠ اوستنده بولنان،
حواله سی اولان: قلعه شهره حاكم
ایدی: نقطه حاكمه سد. عر.
.١ احكام شرعیه نك اجرا و تطبیقنه
مأمور فقیه ، قاضی : حاكم الشرع:
حاكم افندی: مفتش حكام عمقدما
حاكملرك تذتیشنه مأمور منلا.
.٢ والی ، امر ، عامل. بر مملكتك
اداره سنه مأمور و زكیل اولان
ذات: مملكتك حاكمی ٣ حكمدار
امیر ، خان: بخارا خیوه افغان
حاكمی. حاكم حقیقی، حاكم مطلق
حق جل و علا حضرتلری.
1 hakım eden emr galip kum h kim millet hakime 20 üstünde bulunan havalesi olan kala şehire hakim idi nokta hakime sed ar 1 ihkam şeryenin icra ve tatbikine memur fıkya kadı hakim alşra hakim efendi müfettiş hükkam umktuma hakimlerin teftişine memur minla 2 vali emr amil bir memleketin idare sene memur ve zükkül olan zet memleketin hakimi 3 hükümdar emir han buhara hayu afgan hakimi hakim hakiki hakim mutlak hak celle ve ala hazretleri
Kamus-ı Türki | Sayfa:537 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük