حصر - Hasr
حصر / Hasr
Kamus-ı Türki
— صدد. عر. .١ صیقیشد
حصر )یرمه ، محدود بر یرك ایچنه
المه ، تضییق: دشمن عسكرینی
فلان یره حصر ایتدیلر. ٢ محدود
و معین ایتمه ، عمومیتدن جیقاروب
بر قسم ویا مقداره مخصیص ایلمه :
او ادم معاونتنی كندی اقرباسنه
حصر ایدیور. .٣ یالكز بر شیئه
صرف و استعمال ایتمه : بو ایشه
حصر اصكار، حصر مساعی، حصر!
اوقات ایتمشدر.
saded ar 1 sıkıştık husr yerime mahdut bir yerin icene alıma tazyik düşman askerini falan yere husr ettiler 2 mahdut ve maayen itime umumiyetten çıkarıp bir kısm veya miktara mahsus elime o adam muavenetini kendi akrabasına husr ediyor 3 yalnız bir şeye sarf ve istimal etme bu işe husr ıskar husr mesai husr okat etmiştir
Kamus-ı Türki | Sayfa:550 | Sıra:12
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük