حناء - Hınnâ
حناء / Hınnâ
Kamus-ı Türki
ش صق عر. قینه ، صاچ و
حسا ] صقاله وقادینلرك پارماقلرینك
اوجلرینه سوردكلری معروف
صاریمتراق پنبه بویا و بونك
اساسی اولان توز. ا شجر حناءه :
یاپراغندن بو توز استحصال
اولنان اغاج كه حجازده و سائر
اقالیم حاره ده یتیشسیر، قینه
اغاجی.
ş sk ar fine saç ve hisa sakala vikadınların parmaklarının üclerine sürdükleri maruf sarımtırak penbe boya ve bunun esası olan tüz a şecer hina yaprakından bu tüz istihsal evlenen ağaç ki hicazda ve sair akalım harra de yetişir fine ağacı
Kamus-ı Türki | Sayfa:560 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük