حوالی - Havâlî

حوالی / Havâlî
Kamus-ı Türki


ص الی سذد . جمه عر. ) د
حو »حصول» لسانمزده
استعمال اولنماز) اطراف ،
جوار ، نواحی، چپه موره او
لان یرلر: بو حوالیده هیج
اهالیسی پك چالیشقان اولور؛
حوالئ شهرده .


s eli seyyid ceme urd dahv husul lisanımızda istimal evlenmaz etraf civar nevahi çepe mora o olan yerler bu havalide hiç ahalisi pek çalışkan ölür havali şehrde


Kamus-ı Türki | Sayfa:561 | Sıra:11

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.