حیوان - Hayvân
حیوان / Hayvân
Kamus-ı Türki
م صسد. ح: ح)
مو ان ا نات . ) نی ق نك نحیله
دخی جائز اولوب، شعرده وزن
اقصا ایتدیكنده اویله قوللا سلیر)
.١ جانلی شی، انسانله برابر هر
ذی روح : حیوان بری ، حیوان
بحری، حیوان ناطق ع انسان،
حیوانات اهلیه ء صاحبلی و ایشه
یارار حیوانلر. .٢ انسانك غیری
اولان ادراكسز جانلی شی، بهیمه :
او انسان دكل حیواندر: انسانك
حیواندن فرق مجرد عقل و ادرا
كیدر. .٣ یوك قالدیران و ارابه
كن و بین یان یی
استر، مركب و سائره : حیوانلره
یم ویرمك ؛ حیوانلری چایره
چیقارمق. . چه عقلسز و اد—
راكسز انسان، احمق: حیوان.
میسك ؟ ) بو معنا ایله صفت كبی
دخی قوللانیلیر :) حیوان حریف.
احیوان نباتی ع سونكر كبی یاری
نبات و یاری حیوان اولان بر
صنف محخلوقات .
m sed h h müv ene nat ni kunnun nihyle dahi caiz olup şarda vezin aksa ettiğinde oyla kulla gelir 1 canlı şey insanla beraber her zi ruh hayvan biri hayvan bahrı hayvan natik a insan hayvanat ehlye i sahipli ve işe yarar hayvanlar 2 insanın gayrı olan idraksız canlı şey behiyime o insan değil hayvandır insanın hayvandan fark mücerret akl ve adra giter 3 yük kaldıran ve araba kin ve beyn yan yiy ester merkeb ve saire hayvanlara yem vermek hayvanları çayıra çıkarmak çeh aklsız ve at ransız insan ahmak hayvan mısın bu mana ile sıfat gibi dahi kavllanılır ve hayvan herif hayvan nebatı a sünger gibi yarı nebat ve yarı hayvan olan bir sınıf mahlukat
Kamus-ı Türki | Sayfa:564 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Hayvân - حیوان maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler