حیوانی - Hayvânî
حیوانی / Hayvânî
Kamus-ı Türki
— ا [ صه عره ق حیوانیه .
حنوانی ] حیوانه منسوب و متعلق
عمومیت اوزره ذی روحلره ویا
عقل و ادراكدن محروم اولان
بهایمه منسوب: حس حیوانی:
مواد حیوانیه .
ısa ara k hayvanya hayvanı hayvana mensup ve müteallik umumuyat üzere zi ruhlara veya akl ve idraktan mahrum olan bahayime mensup his hayvanı mevad hayvanya
Kamus-ı Türki | Sayfa:564 | Sıra:12
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük