خان - Hân

خان / Hân
Kamus-ı Türki


خا . ١ امیر ، حاكم، حكمدار —
ل بخارا ، خیوه ، هرات خانی.
— سلاطین عثمانیه اسامیسنه
الحاق اولنور: سلطان عنمان
خان غازی. ا خان خانانء خانلر
خانی ، ملوك تیموریه زماننده
هندستانده بر رتبه مخصوصه
عنوانی ایدی.


ha 1 emir hakim hükümdar l buhara hayu heret hani selatin osmaniyye esamisine ilhak evlenir sultan anman han gazi a han canan hanlar hani müluk demürye zamanında hindistanda bir rütbe mahsusa unvanı idi


Kamus-ı Türki | Sayfa:570 | Sıra:19

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.