خلقت - hilkat
خلقت / hilkat
Kamus-ı Türki
— ش عر. .١ یاراتتمه ،
خلقت یا رادیش، اقر ینش:
خلقت عالم خلقت بشر. .٢ یارا
دیلشده اولان حال، خلفی طبیعت:
او ادمك خلقتی أویله در؛ معا حت ]
او ادمده بر خلفتدر.
ş ar 1 yarattma hilkat ya radyş aker yen hilkat alem hilkat beşer 2 yara deleşte olan hal halefi tabiat o adamın hilkatı oyla dür maa hatt o adamda bir hilafettir
Kamus-ı Türki | Sayfa:587 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük