خور - hor
خور / hor
Kamus-ı Türki
ج صه ) فا. ط خوار دن )
حر ڭ حقیر ، ذ لیل ، مبتذ ل :
خور طوتمق، قوللانمق عكو
زتمه مك، دقت ایتمه مك خور
باق استحقار ایتمك: خوره
كلمك طیانقلی اولمق
casa fa ve huvar den hürün hakir ve leyl mübtezel hor tutmak kullanmak af zettime mekk dikkat etme mekk hor bak istihkar etmek hora gelmek ayaklı olmak
Kamus-ı Türki | Sayfa:591 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük