صذ. عر. جم: دهات.
دایهیه ] )اخرنده كی »ه» مبالغه
ایچوندر [ خارق العاده ذهن
و ذكا وفطانت صاحبی، فرید
عصر، نادر زمان: ابن سینا یر
داهی، بر داهیه ایدی؛ معاویه
دهاه عربدن ایدی. )فرانسز
رك ق لغتیله اغاده ایتدكلری
معنایی افهام ایچون ضروری الا
ستعمال و تعمیمی الزم بر لغتدر.
— مصدر اولان داهاه لغتنك
صفت اولارق بو معنا ایله استعمالی
خطادر. غنی وزننده دهی ،
ایسه عربیده بو معنا ایله مستعمل
ایسه ده ، لسانمزده استعم لی لزو—
سز وغیر مأنوسدر.)

su ar cem det dayeye aharındaki mübalağa içindir harik el-ade zehen ve zeka fetanet sahibi ferid asır nadir zaman ibn sine yer dahi ber dahi idi muaviye daha araptan idi fransız reg k lügatıyla ağada ettikleri manayı ifham için zaruri ela istimal ve tamimi elzem bir lügattır mastır olan daha lügatnın sıfat olarak bu mana ile istimalı hatadır gani vezininde de ise irbide bu mana ile müstamel ise de lisanımızda istem ley lüzum siz vegir menustur

Kamus-ı Türki | Sayfa:601 | Sıra:2

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük