دده - dede
دده / dede
Kamus-ı Türki
.١ — سوك بدر ، حد:
دده ا باباسی و سین ق طریق
باباسی ، قدملی درویش و علی
الخصوص طریقت مولویه شیخ
و درویشی. ) بو معنا ایله فارسی
ظن اولنارق سهوا جمعی »ددكان»
دخی اولور.)
1 sök bedr had dede babası ve sin k tarik babası kademli derviş ve ali elhusus tarikat mevlevi şeyh ve dervişi bu mana ile farisi zann evlenerek sehven cemi diken dahi olur
Kamus-ı Türki | Sayfa:603 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük