ذو - Zû

ذو / Zû
Kamus-ı Türki


. صذ. عر. . ذات. جم. :
دو ] ذوی. جم. : ذوات. )مضاف
قوللانیلوب، بعضا حالك جری
اولان ذی» و نادر حالت
نصبی اولان ذا» صورتنده
بولنور.) صاحب ، مالك ، متصرف ،
حائز: ذوالوجهین ، ایكی یوزل؛
ذا الجلال ع جلال صاحبی ذی
شان شانلی: ذوی العقول
عقللیلر، انسانلر تجار ذوی الا
عتباره معتبر تا جرلر. ااعلوم ریاضیه
و تاریخ طبیعی وساثره اصطلا —
حا تده چوق قوللانیلیر: ذوسته
الوجوه ع اون ایكی یوزلی؛ ذو
اربعه الا ضلاع ع درت ضلصی :
ذو وجوه كثیره چوق یوزلی؛
ذو الازهار الظاهره ع اشسكار
چیچكلی؛ ذو الایادی الار بعه ه
درت اللی وسائره . — بو اصطلا—
حانك اكثری ذاتأ سقیم الزكیب
و پك اوزون اولوب، یرلرینه
مثلا: سد ا سی الوجوه ، رباعی.
الاضلاح ، كثیر الوجوه ، ظاهر
الازمار، رباعی الایدی یاخود
چار دست كبی مختصر و طوغری
اصطلاحات ترتب و قبولی اقتضا
ایدر .


su ar zet cem dü zü cem züt muzaf kollanılıp bazen halın cırı olan zi ve nadir halet nasbı olan za suretinde bulunur sahib mlhk mutasarrıf haiz züi-vecheyn iki yüz za elcelal a celal sahibi zi şan şenli zü elukul akıllılar insanlar tüccar zü ela ibare muteber ta cerler alem riyazi ve tarih tabii vesâire ısla ya tde çok kullanılır üste alvcve a on iki yüzlü zü erbaa ela kıla a dört lusu zü vücuh kesire çok yüzlü zü alazar alzaere a eşkar çiçekli zü alayadı alar bazi e dert allı vesaire bu asıla hânın ekseri zaten sakyım azki ve pek uzun olup yerlerine mesela sidâ si alvcve ruba'i elislâm kesir alvcve zahir alazmar ruba'i alaydı yahut çar dest gibi muhtasar ve doğru istilahat terettüb ve kabulu iktiza eder


Kamus-ı Türki | Sayfa:650 | Sıra:3

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.