زید - Zîde
زید / Zîde
Kamus-ı Türki
فه. عر. : زیدت. ) زیا—
ر ید ا ده دن مجهول بنا سی
اوزره ماضی مفرد مذكر غائب
اولوب، دعامقامنده بعض تعبیرات
عربیه ده بولنور: ارتسون،
زیاده اولسون : زید قدره ٤
قدری زیاده اولسون: زیدت
فضائله عفضیلتلری زیاده اولسون!
fe ar zydt ziya ziyâr yada deden meçhul bine si üzere mazi müfret müzekkir kayb olup daamkamnde bazi tabiret arabya de bulunur artsın ziyade olsun zide kadra 4 kadarı ziyade olsun zydt fezaile faziletleri ziyade olsun
Kamus-ı Türki | Sayfa:694 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük