سام - Sâmm
سام / Sâmm
Kamus-ı Türki
. ص عر. : سامه . )طسم ١٠
ستم دن سه.) ز هرلین. اول،
زهر ناك : نباتات سامه . كسذ.
عر. چولدن اسن غیتله صیجاق
و قوری بر روز كاركه انسان
و حیوانلری سرسم و بعضا تلف
ایدر، سام یلی : سام اورمق،
چالمق ق سام یلنه طوتیلوب متأثر
اولمق.
s ar samma tısım 10 sitem den sez birleyen ol zehr nak nebatat samma kesb ar çuldan üsen gayetle sıcak ve koru bir reviz karki insan ve hayvanları seresim ve bazen telef eder samm yeli samm vurmak çalmak k samm yeline tutulup müteessir olmak
Kamus-ı Türki | Sayfa:702 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük