سبحان - Sübhân
سبحان / Sübhân
Kamus-ı Türki
.١ سد. عر . ) م دن
جان )س مولد
و اوصاف بشریه دن بری و منزه
اولان حق جل و علی حضرتلری.
بو معنا ایله یالكز چوق قولله
نلمییوب، یاء نسبتله استعمال
اولور: لطف سبحانی كبی.) اك
ح عر. حق جل و علا حضرتلرینی
هر نوع عوارضدن و اوصاف
بشریه دن تبریه و تنزیه ایدرم ق
سیحان اله ! — لغظهء جلال ایله
برابر حیرت و تعجب مقامنده
و ذكر و تسبیحده قوللانیلیر. —
سبحانه و تعالی تعبیری دخی
كرك سبحان الله مقامنده وكرك
جناب خلاقه صفت اولارق
استعمال اولنور: حق سبحانه
و تعالی حضرتلری.
1 sed arem den canperver s mevlid ve evsaf beşeriyeden biri ve münezzeh olan hakk celle ve ali hazretleri bu mana ile yalnız çok kavlla nellmiyip ya nisbetle istimal olur lütf sübhanı gibi en h ar hak celle ve ala hazretlerini her nev avarizden ve evsaf beşeriyeden teberye ve tenzih aydırmak seyhan ala lahza celal ele beraber hayret ve taaccüb makamında ve zeker ve tespihde kullanılır sübhana ve teali tabiri dahi gerek sübhan elle makamında vekrin cenab hallaka sıfat olarak istimal evlenir hak sübhana ve teali hazretleri
Kamus-ı Türki | Sayfa:705 | Sıra:2
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük