١ — خ — صفا. )سجاده
جاده یشین م نشستن او
تورمق ) سجاده ده اوتوران ،
علا و مشایخه مخصوص بر پوست
و مقامده بولنان: سجاده نشین
مشیخت ، اما ت.

1 h safa seccade cadde yeşil m nşstn o oturmak seccade de oturan ala ve meşayihe mahsus bir post ve makamda bulunan seccade neşyen meşihat ümmet

قرائت قر ان كریمده وقوع بولان
بر سهوه مقابل اولنان سجده :
سحده شكر ع مقام شكران و
محمد تده اولنان سجده .

kurayat kır in keramda vuku bulan bir sehive mukabil evlenen secde sende şükr a makam şükran ve mehmedette evlenen secde

Kamus-ı Türki | Sayfa:709 | Sıra:23

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük