شفیع - Şefî'
شفیع / Şefî'
Kamus-ı Türki
صیی حر ص — ز — س صرص ص
ق ص. عر. ؟ : شغفیعه .
ت ) شغاعه» دن ص.)
.١ برینك نائل عفو و احسان
اولمسچون دیكری نزدینه توسط
والتماس ایدن: شفیع مذنبین،
شفیع روز جزا اولان خاتم الانبیاء
)صلم) افندمز. .٢ صاتیلق
بر ملكه حصه دار یا قومشی
و سائره اولمغله عین ثمنله سائر
مشتریلره ترجیح اولنمق حقنی حائز
یولنان.
yiy sız s sarf s kass ar şefike t şuandan s 1 birinin nail af ve ihsan olmasın diğeri nezdine tavassut iltimas eden şefi müznipyen şefi reviz ceza olan hatim alanbyai salm afendimiz 2 satılık bir mülke hisse dar ya komşu ve saire olmağla ayn semenle sair müşterilere tercih evlenmak hakını haiz evlenen
Kamus-ı Türki | Sayfa:781 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük