شمیم - Şemîm
شمیم / Şemîm
Kamus-ı Türki
ق كڭ عر. ؟: شمیمه. )شم،
مم دن٥٢١ ص.) ایی قو قان،
كوزل رایحه لی: باد عنبر شمیمء
عنبر كبی قوقان ، عنبر قو قولی
روزكار.
k gen ar şemime şem şememim dn521 s ayı kuvv kan güzel rayiha ley bad anber şemîmi anber gibi kokan anber kuvv kulu revzkar
Kamus-ı Türki | Sayfa:786 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük