صاحب - Sâhib
صاحب / Sâhib
Kamus-ı Türki
ر كلر
صا ١ سد عر. جم اصحاه
حسب صحابه ، صحب. )و صحبه»
دن سفه . قونیشیلان ، ارقداش ،
رفیق ، همدم. ز. ح جم. فخر
كائنات )صلعم) افندمزك صحبت
اڭ ق
نبویه لری شرفنه و اصع روایاته
r geler ya 1 sed ar cem isha hasb sahabe sahb ve sahba den seffe konuşulan arkadaş refik hem-demiz h cem fahr kainat sulum efndimizin sohbet an k nebvye leri şerefine ve asl rivayata
كور ر ویتله برابر مجلس نبویلرینه
دوامله مبارك اقوال حكمت
امیزلرندن اقتباس انوار رشد
و هدایت ایدن ذوات : اصحاب
كرام: صحابه رسول اله )صلم):
ال و صحبنه صلاقر و سلام اولسون.
)عربیده نادرا و نام اقدس
جناب نبوی یه اضافتله بو معنا
ایله قوللانیلان مفردی لسانمزده
بو مقامده ج قوللانلمیوب ،
عربیده مستعصل اولان صحایی»
مفردی دخی نادر الا ستعصال
اولمغله ، مفرد معناسی اصحابدن ،
صحابه دن كبی بر تعبیرله افاده
اولونور. — نادرا ساثر انبیاه
مرسلینك رفقا سنه ده بو نام
ویریلوب ، حضرت عیسی )عم)
اون ایكی تلمیدینه ایسه حواریون
دینلیر.)
rüyetle beraber meclis nebevilerine devamla mubarek ikval hikmet amizlerinden iktibas envar rüşd ve hidayet eden zevat ashab kiram sahabe resul ala salm el ve sahbına sallâk ve selam olsun irbide nadiren ve nam akdes cenab nebvi ye izafetle bu mana ile kullanılan meferdi lisanımızda bu makamda c kullanılmayıp irbide müstamel olan sayı meferdi dahi nadir ela istimal olmağla müfret manası ashaptan sahabeden gibi bir tabirle ifade olunur nadiren sair enbiya mürsilinin rüfeka sene de bu nam verilip hazret ayesi am on iki telmidine ise havariyyun denilir
Kamus-ı Türki | Sayfa:801 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük