صراف - Sarrâf
صراف / Sarrâf
Kamus-ı Türki
م — سد. عر. جمه فا صرا—
صراف ) قان. ) صرف دن
سمب — اصل عربیسی صیرف
وجم: صیارفه در.) اه بوزمق
m sed ar ceme fa sırf sarraf kan sarf den sebeb asl arabisi sayraf vecm sıra der ah bozmak
و تبدیل ایتمك ایله و اقچه یه
متطق هر نوع معاملاتله اشتغال
ایدن ادم ، معامله جی ، باكر
معتبران صرافاندن؛ صرافلر چار
شیسی ، كتخداسی. اكوشه
صرافی صوقاق ویا دكان كوشه
لرنده اوكنه بر اوفاق چكمجه
قویه رق پاره بو زمقله و اوغاق
تفك معاملاتله مشغول اولان
كوچك صراف . انجه صراف
سخن عكوزل و سنجیده سوز
سویلمه و سویلنمش سوزلری
تقدیره مقتدر ادم ؛ ادم صرافقی
ادمك اییسنی كوتیسنی فرق و
تمییزه مقتدر اولان.
ve tebdil etmek ele ve akçe ye mantık her nev muamelatla iştigal eden adam muamele cey bakir muteberan srafandn sarraflar çar şeysi kethüdası anışa sarrafı sokak veya diken köşe lerinde onana bir ufak çekmece koya rak para bozmakla ve uzak tefin muamelatla meşgul olan küçük sarraf ence sarraf sahn güzel ve sencide söz söyleme ve söylenmiş sözleri takdire muktedir adam adam sarrâfı adımın ayısını kötüsünü fark ve temyize muktedir olan
Kamus-ı Türki | Sayfa:823 | Sıra:14
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük