صلبی - Sulbî
صلبی / Sulbî
Kamus-ı Türki
— ص مر. : صلبیه . برینك
صلبی ] صلبندن كلمه ، صلبندن
مشولد : صلی اوغلی، اولادی
اوز اولادی.
s mır sulbya birinin sulbu sulbundan gülüme salbından mütevellid saly oğlu avladı oz avladı
Kamus-ı Türki | Sayfa:830 | Sıra:16
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük