ضمیمه - Zamîme
ضمیمه / Zamîme
Kamus-ı Türki
ڭ )ز) س عر. جم:
— ضماءم ضم و صلاوه
اولنمش شی، صكره دن ارتد —
یریلوب الحاق اولنمش قسم: بكا
ایتدیكی بونجه احسانلره بر ضمیمه
اولمق اوزره بو دفعه ده شو
اییلكی ایتدی؛ بو ایلرك ضمامی
واردر؟ ضمیم ممالك ایدلدی:
بو مقاوله نامه یه برده ضمییه
ایستر.
niz s ar cem zemayim zam ve slave evlenmiş şey sonradan artık yerilip ilhak evlenmiş kısm bana ettiği bunca ihsanlara bir zamime olmak üzere bu defa de şu iyiliki etti bu ayların dımamı vardır zamım memalik edildi bu mukavele nama ye birde zamyı ister
Kamus-ı Türki | Sayfa:854 | Sıra:20
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük