عافیت - Âfiyet
عافیت / Âfiyet
Kamus-ı Türki
ق ص. عر. امراض و عللدن
عافیت ] سالم و بزی اول ححت ،
تندرستی : عافیتده اولمق، اعاده
عافیت ایتمك. اعافیت اولسون،
اوله ء بر شئ ییوب ایچنلره ویا
حمام و تراش كبی صحت بدنه تعلق
ایدر بر ایشدن چیقانه ایراد او
لنور دعاتعییریدر. )طیاق یینه ده
بعضا استهزا طریقیله سویلنیر)
kass ar emraz ve ilelden afiyet salım ve bizi ol sıhhat tendürüstü afiyette olmak iade afiyet etmek afiyet olsun ola i bir şey yiyip icenlere veya hümmam ve tıraş gibi sıhhat bedine taalluk eder bir işten çıkana irat o evlenir daatayyrydr dayak yine de bazen istihza tarikiyle söylenir
Kamus-ı Türki | Sayfa:923 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük