عذاب - Azâb
عذاب / Azâb
Kamus-ı Türki
—. سد. عر. .١ جزا ، مجا—
غداب زا، جر و قباشه قار
شی قائونك ین ایتدیكی معامله
)عربیده اصل اولان بو معنا ایله
لسانمزده پك قوللانلماز.) .٢
اخرتده كنهكارلره و شرك و كفر
اصحابنه ویریله جك جزا و اذیت :
عذاب جهنم عذاب قبر. .٣
اذیت ، جور، عقوبت ، اشكنجه :
وقتیله مجرملره جرملرینی اعتراف
ایتدیرمك ایچون چوق عذاب
ایدر لردی .٤٠ . پك بیوك
صیقندی ، اذیت ، الم شدید:
و جلردن عذاب ایچنده یم پو
قدر صیجاق اوطه ده اوتورمق
بنم ایچون بر عذابدر؛ عذاب الیم ؛
عذاب ویرمك ؛ عذاب چكمك.
sed ar 1 ceza rica gaddar za cer ve başa kar şey kanunun yen ettiği muamele irbide asl olan bu mana ile lisanımızda pek kullanılmaz 2 ahirette günehkarlara ve şerin ve küfür ashabına vyryle çik ceza ve eziyet azab cehennem azab kabr 3 eziyet cevr ukubet işkence vaktıyla mücrimlere ceremlerini itiraf ettirmek için çok azab eder lerdi 40 pek büyük sıkıntı eziyet alım şedid veclerden azab icende yem pu kadar sıcak oda de oturmak binim icin bir azaptır azab elim azab vermek azab çekmek
Kamus-ı Türki | Sayfa:931 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük