علوان - Ulvân
علوان / Ulvân
Kamus-ı Türki
.١٥ ص. عر. نفاخر، او گنمه:
غلوان) علوان صاتییور؛ بزه علوان
ایتمشه ایستیور. )عربیده »عنوان»
ایله مغرادف اولوب » لسانمزده
یاللكز بو تعبیرده مستعملدر.)
15 s ar tefahür övünme guluvan ulvan satıyor bize ulvan etmişe istiyor irbide unvan ile murad olup lisanımızda yallıkız bu tabirde müstameldir
Kamus-ı Türki | Sayfa:948 | Sıra:16
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük