غافل - Gâfil
غافل / Gâfil
Kamus-ı Türki
٠٠ صه عر. : غافله . )ه غفله»
غافل ] در) أوكدن بلی
و باشنه كله جكنی دوشونمیوب
اهمال ایدن، غفلتده بولنان،
غفلتلی ، احتیاطسز ، دقتسز ،
بیخبر: غافل بولوندم: بنی غافل
بولدی؛ شخص غافل غافل طاو—
راممق.
00 de ar gafiyle gufla gafil der ökten bely ve başına güle çikini düşünmeyip ihmal eden gaflette bulunan gafletli ihtiyatsız dikkatsız bihaber gafil bulundum beni gafil buldu şahs gafil gafil tav rakım
Kamus-ı Türki | Sayfa:960 | Sıra:16
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük