غیبت - gıybet
غیبت / gıybet
Kamus-ı Türki
ل س عر. .١ برینك ق
عیجت ] بنده علیهنده سوز سویلمه ،
چكیشدیرمه ، فصل و مذمت :
كیمسه یی غیبت ایتمه ملی. ) برینك
غیابنده علیهنده سویلنن سوز
نفس الامره موافق اولور ایسه
غیبت ، اولماز ایسه افترا نامنی
الیر.) .٢ :. غائب اولمه ،
میدانده بولنمامه : غیبت منقطعه .
les ar 1 birinin k ayn bende aleyhinde söz söyleme çekiştirme fasıl ve mezemmet kimse yiy gıybet etme mülü birinin gıyapında aleyhinde söylenen söz nefis elemre muvafık olur ise gıybet olmaz ise iftira namını alır 2 kayb olma meydanda bulunmama gıybet munkatı
Kamus-ı Türki | Sayfa:972 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük