فارغ - Fâriğ

فارغ / Fâriğ
Kamus-ı Türki


. ص. عر. ؟ : فارغه . ١٠
) فا ع ا )»فراغ دن سف
بوش، خالی، تهی: ذهنی، .١
.٢ قلبی غوائلدن فارغدر.
ایشنی بیتروب قورتلمش، ارتق
ایشی كوجی و مشغولیتی قالمامش،
— ازاده ، مستریح : ایشدن ، یا
زیدن، تجارتدن فارغ اولدق.
واز كچمش، ترك ایتمش، ال .٣
چكمش، ارتق اوغراشماز او.
لمش: بن كتاب یازمقدن ، شعر
سویلمكدن فارغ اولدم..
راحت، اسوده ، غائله وورلد.
یدن رهایاب : فارغ البال قلبی
ه. .٥ اسوده و مستریح.
عهده سنده كی اراضی امیریه ویا
مسقفات و مستغلات موقوفه نك
تصرفنی اخره ترك ایدن.


s ar fariğe 10 fa a a ferag den seff boş hali tehi zihini 1 2 kalbı gavailden fariğdir işini buyurup kurtulmuş artık işi gücü ve meşguliyeti kalmamış azada müsterih işten ya ziyden ticaretten fariğ olduk vaz gecmiş terin etmiş el 3 çekmiş artık uğraşmaz o evilmiş bin kitab yazmaktan şiir söylemekten fariğ oldum rahat asude gaile türlü ydn rehayan fariğ elbal kalbı kalbya 5 asude ve müsterih uhde sendeki arazi emirye veya müsakkafat ve müstegalat mevkufanın tasarrufunu ahara terk eden


Kamus-ı Türki | Sayfa:977 | Sıra:2

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.