فن - Fen

فن / Fen
Kamus-ı Türki


.١ سد. مر. جم فسون. ٤
و. . — علو
س ا نوع ، جنس ، درلو. .٢ علوم
و معار فك سمر شعبه و بوی فون
ریاضیه : وده او علمك یر فضیدر.
٣ ضشقل و تجربه و اشبات ایله
وجوده كلن علم : فن طب ، فن
رراعت ، فن كما: ارباب فن،
اهل فن ع فن ١ ششا اولا نلر. [ ] عام
ا) اولوب بونلره ده اطلاق او.
لور ، حالبوكه فن مشاا صرف
و نحو كبی عاوم ادبیه یه و فقه و
حدیث كبی علوم قلمیه ه اطلاق
اولماز.) .٤ مم. حیله ، مكر ،
خد شه : اونك فنه الدانماملی.
١ فن ا شا ع فنونه و! قس ، متان
ااپرفن عحیله كار. كار.) دار.
الفنون كافه علو م و فنونك تحص یلشه
مخصوص شعباتی حاوی مكتب
عالی و دها طوغریسی مكاتب عالیه
مجمو عی ق وار الفنون مأذونی.


1 sed mır cem füsun 4 ve alev s a nev cins derli 2 alevim ve muar fek semer şaba ve bu fvn riyazi vede o ilimin yer feyizidir 3 yeşil ve tecrübe ve eşebet ile vücuta gelen ilm fen tıbb fen ziraat fen kema erbap fen ehl fen fen 1 şifâ olanlar am a olup bunlara de ıtlak ev lor halbuki fennmişe sarf ve nahv gibi ıvam edebye ye ve fıka ve hadis gibi ulüvvüm kalemiyye ıtlak olmaz 4 mm hile mekr had şeh onun fene aldanmamalı 1 fenâ şa a fünuna ve kıs mtan öprken aile kar kar dar elfünun kafe ulüvüm ve fünunun tehassileşe mahsus şuabatı havi mekteb ali ve daha doğrusu mükatib aliye ayk var elfünun mezunu


Kamus-ı Türki | Sayfa:1005 | Sıra:15

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.