قرین - Karîn
قرین / Karîn
Kamus-ı Türki
ت . ص ص عر. : قرینه .
رین . جم: قرناء. ) قرن دن
ص ). یاقین ، قریب ه .٢ بر
ادمله قرابت و منا سبتی اولان،
خصم، قونشو، ارقداش ، همدم ،
هعحجفنس : بر ادمك حالی قریفندن
صوریلیر. .٣ بر شیئه نائل و مظهر
اولان، بر حال ایله متصف بو
لنان : قرین قبول ، مقبول قرین
تقدیر مظهر تقدیر سعادت قرین،
نائل سعادت. ). حكصداران
حضراتنك خدمت خاصه سنده بو
لسان مقرب ، مابینجی: قرین
ثانی. ) بو معنا ایله باشلیجه جمعی
مستعمل اولوب مفرد كبی ده قرللا
نیلیر :) قرنام حضرت شبهریا —
ریدن ؛ سر قر نا باش مابینجی. !
t s s ar kurana reyn cem kurena kıran den s yakın kureybe 2 bir adımla karabet ve mena sebti olan hasm komşu arkadaş hemdim eahcfns bir adamın halı karifinden sorulur 3 bir şeye nail ve mazhar olan bir hal ayla muttasıf bu bölünen kıryen kabul makbul kıryen takdir mazhar takdir saadet kıryen nail saadet hksdaran hazaratnın hizmet hassa senede bu lisan mukarreb mabeyinci kıryen sani bu mana ile başlıca cemi müstamel olup müfret gibi de kalben bilir ve krnam hazret şeberye riden sırr kır na baş mabeyinci
Kamus-ı Türki | Sayfa:1068 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük