قلیج - kılıç
قلیج / kılıç
Kamus-ı Türki
قل —. اسطهء جارحه دن اك
١ خ معروف سلاح كه اكریجه
ویا دوز اولوب انواع كثیره سی
واردر و قیننده اولدیغی حالده
قایشله بله طاقیلیر، سیف ، غ ،
شمشیر قلیج ق چكمك سل سیف
ایتمسك؛ قلیج دمسیری : ناملیسی،
قینی عرغلانی؛ بالچاغیء قبضه سی؛
قلیج اتمق ، چا لمق ع قلیجله
kıl oda carihadan en 1 h maruf silah ki eğrice veya düz olup enva kesiresi vardır ve kınanda olduğu halda kayışla bile takılır seyf ve şimşir kılıç k çekmek sel seyf itimsin kılıcdımsırı namlısı fini irfanı balçağyi kabzası kılıç atmak ya lemk a kılıcla
اورمق ؛ قلجه صارلمق ه قلجه
طاورانمق؛ ج قلحه كلمك ع
رند قلیج چك ؛ قام
خ اكسز ؛ صپان لی
اری صقان ی
ا ی طال قلیجء سل سیغ
تمش. ا قلیع اوی معروف بر
قك نبات طبی، قنطاریون،
رون. ا قلیج بالیعی ، بورنی
كبی اوزون و كسكین بر
ع نس ایری بالیق. ا ب. بر وانه
قلیجی ع پروانه تخته ر بنك باغ
اولدیغی نصف قطر ك ق
اكری، چارپق: قایج عقلی —
vurmak kılıca sarılmaka kılıca davranmak c kalaha gelmek a rind kılıç çek kam h ensiz saman ley arı kan y ay dal kılıcı sel si tmş a kılıl o maruf bir berkin nebat tıbbı kantaryon run a kılıç balını buranı gibi uzun ve keskin bir beraa ne eri âb bir vana kılıcı a pervana tahtar binin bağ olduğu nısf katarın k eğeri çarpık kayc akli
Kamus-ı Türki | Sayfa:1081 | Sıra:27
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
kılıç - قلیج maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler