كراهیت - Kerâhiyet
كراهیت / Kerâhiyet
Kamus-ı Türki
ر ) سثه عر. .١ ایكر.
كراهیت ! نمه می كن
الكراهه . .٢ ایستمیه رك و
مجبوریت تحتنده بر شئ یاپمه ،
جبر ، اجبار. ٣ . جانب شرع
شریفدن صراحه و قطعیا تحریم
اولنمیوب مباح اولدیغی حالده
حرامه قر بیتی و احتمالی زیاده
اولمغله اجتناب اولنمسی اقتضا
ایدن شیثتك حالی كه او شیئه ده
مكروه دینیر
r sene ar 1 eyker kerahiyet neme mi kin ikraha 2 istemeyerek ve mecburuyat tahtında bir şey yapma cebr icbar 3 canip şer şeriften sıraha ve katiyyen tahrim evlenmeyip mubah olduğu halda harama kır beyti ve ihtimalı ziyade olmağla içtinap evlenmesi iktiza eden şeyin halı ki ev şeye de mekruh dinir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1155 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük