كریم - Kerîm

كریم / Kerîm
Kamus-ı Türki


ق ص عر. : كریمه. جم:
كریم قرا كرم دن شه)
.١ اصالت و مجدو شرف صاحبی،
یم مقابلی بر ذات كریم؛ كریم
السجایا ؛ كریم اخصال. .٢ كرم
و سخاوت صاحبی، جو مرد، عنا—
یت و احسان صاحبی: كریم اولان
ذات و عدینی دین عد ایدر.
.٣ بیوك ، عالی ، عز و شرف
صاحبی، محترم، عزیز ، معزز:
قراك كریم، ایت كریمه فریقان
كرام. )اكرم اسم تفضیلنك
جمعی اولمق اوزره »كارم. یرینه
استصمالیله یاورا كرم ك جمعنده
یاوران كرام ح دینلمسی غلطدر.)
ا اته كریم الله كرم و احسان
صاحبیدر الله ویرر. یوقلغه
قارشی تسلی تعبیریدر .


kass ar kerime cem keram kura gerim den şeh 1 asalet ve mecde şeref sahibi yem mukabili bir zet keram keram alscaya keram isal 2 gerim ve sehavet sahibi cev mürt anna yet ve ihsan sahibi keram olan zet ve addını din add eder 3 büyük ali iz ve şeref sahibi muhterem izyiz mazız kuran keram et kerime ferikan kiram enerim esim tafdilnin cemi olmak üzere karım yerine ihtimalıyla yavru kermin ceminde cemindeyeren kiram h denilmesi galattır galâttıra ata keram alla gerim ve ihsan sahibidir alla verer yokluka karşı teselli tabiridir


Kamus-ı Türki | Sayfa:1162 | Sıra:4

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.