لوام - Levvâm
لوام / Levvâm
Kamus-ı Türki
لوا ص عر. ؟ ) لوامه . )»لوم
)دن سمب) ذم ونصل و
سرزنش ایدن. ا نفس لولمه ء
بر فنالعی ایتدكدن صكره حاصل
اولان وجدان راحتسز لغی كه
نفسك أوچ نوعندن بری اولوب،
دیكر ایكیسنه نفس اماره و نفس
مطمثنه دینیر. با اماره ، مطص شن.
م جق —
levâs ar levama levim den sebeb zem vâsıl ve serzeniş edine nefis luluma i bir fenalıkı ettikten sonra hasıl olan vicdan rahatsız lagy ki nefisin üç nevinden biri olup diğer ikisine nefis emmare ve nefis mutammisine dinir ba emmare mts şen şenim cak
Kamus-ı Türki | Sayfa:1246 | Sıra:16
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük