ما - Mâ
ما / Mâ
Kamus-ı Türki
اص موصول ق اشیایه
ما وس لوجه او شئ كه
معناسیله وبن تر كبات ربه ده
بولنور: ماقبلء أوستنده كی ؛
مابعد التنده كی؛ مادام: اولدقجه ،
بولدقجه ؛ ماشاء النه ع اللهك
ایستدیكی ما بین ع اره ده كی
ماجرا جریان ایدن ؛ ماهصلء
حاصل اولان: ماصدق ع مطابق:
ماحن فیه ، بحثی ایتدیكمز :
ما حضر حاضر نه وار ایسه :
مابه الافتخار ع كندیسیله افنخار
اولنان.
ıs mevsul k eşyaya m vess loca o şey ki manasıyla vbn ter kebet raba de bulunur makabili üstündeki ma-bad altındaki madem öldükçe buldukça maşa alana a allahın istediği m beyn a ere deki macera cereyan eden mahasal hasıl olan masaddak a mutabık mahn feye bahsı ettiğimiz m hazar hazir ne var ise mâ-bihiI-iftihâr a kendisiyle iftihar evlenen
٨٢ ١١٥ ١١١ كبر یت ماه
.١١١ ١١١
—— ١١٠ ٢٩ ح
82 115 111 kibir yet mah 111 111 110 29 h
Kamus-ı Türki | Sayfa:1252 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük