ماتمزده - Mâtemzede
ماتمزده / Mâtemzede
Kamus-ı Türki
٤ عر. ماتم ) ٠ ص. فا ٣
مانمز ده یاش فار زدن اورمق)
اصه طوتلمش ، یا سلی ، مصیبته
دوچار ق [ — —
4 ar matım ve s fa 3 manımız de yaş farizden vurmak ısa tutulmuş ya seli musibete düçar k
Kamus-ı Türki | Sayfa:1253 | Sıra:20
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük