متهم - müttehem
متهم / müttehem
Kamus-ı Türki
ص عر. : متهمه . )وهم
م ا دن سمف. افتعال. — اتهام
فع لی متعد ی اولدیغندن ، شممتلی
معناسیله هانك كسریله اسم امل
صورتنده استعمالمز غلطدر.)
s ar mütteheme vehm mâ den sema iftial itham fi ley müteaddi olduğundan şiddetli manasıyla hanın keseriyle esim emel suretinde istimalımız galattır
.١ تهمتلی، حقنده شبهه اولنان
كندیسنه مر جرم وقباحت اسناد
اولنان ٤ متهم توقیف اولنوب
استنطاقه الدی. .٢ قباحتلی،
مر جرم فاعلی ق متهم اولمیان قور.
ماز.
1 töhmetli hakında şübhe evlenen kendisine mır cerim kabahat isnat evlenen 4 müttehem tevkif evlenip istintaka eldi 2 kabahatlı mır cerim faili k müttehem olmayan kur mhz
Kamus-ı Türki | Sayfa:1287 | Sıra:15
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük