محزون - Mahzûn

محزون / Mahzûn
Kamus-ı Türki


قك — »ص هر. : محز ونه .
محزون[ )»حزن دن سمه .) تا
سك لی. قایغولی، مكدر، مغصوم،
درد ناك ، حزین ق نال مرام
اوله مامقدن متأسف كندیسنی
چوق محزون كوردم؛ محزون
محزون دونوب كیتدی؛: شو
می محزون ایتمیك


pek s her mezz venne mahzun hüzün den semme ta sin ley kaygılı mekktir magsım derd nak hazin k nal meram olamamaktan müteessif kendisini çok mahzun gördüm mahzun mahzun dönüp gitti şu mi mahzun etmin


Kamus-ı Türki | Sayfa:1300 | Sıra:15

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.