مختوم - Mahtûm
مختوم / Mahtûm
Kamus-ı Türki
— ص عر. م : محتومصه .
محموم ] ) م دن سم.) مهر.
— لنمش، مهرلی ) ممهور غلط
فاحشی یرینه و انما بولغت قوللا
نللمیدر.)
s arem mahkuma mahmümüm den sem mihr lenmiş mihrli memhur galat fahişi yerine ve enme bulut kulla değilmidir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1308 | Sıra:5
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük