مدنی - Medenî
مدنی / Medenî
Kamus-ı Türki
فص صه عر. أ: مدنیه .
مدف )ه مدیشنه دن سمن) .١
قصبه لی ، شهری ، بر شهر و قصبه
اهالیسندن بولنان. .٢ حضری ،
حضربتده یاشایان، بدوی ویا
وحشی اولمیوب فنون و صنایعك
ثمراتندن استفاده ایدن. متمدن ،
مترق: مدنی بر ادم اقوام
مدنیه . .٣ بر شهر. و قصبه
اهالیسنه و علی العموم اولاد
مملكته عائد و متعلق اولان:
حقوق مدنیه ؛ و ظائف مدنیه .
فر. .٤ ٠ ١١٠ ١١١ ١١١
مدینه منوره اهالیسندن و یا
مدینه منوره یه منسوب و متعلق:
بر شاعر مدنی: ایات مدنیسه ،
مدینه منوره یه مجرت بیوریلدقدن
صكره نازل اولانلر.
fas de ura medeniye müddet e medihadan semen 1 kasaba ley şehiri bir şehr ve kasaba ahalisinden bulunan 2 hazarı harekette yaşayan bedvi veya vahşi olmayıp fünun ve sanayin semeratından istifade eden mütemeddin mütrik metini bir adam akvam medeniye 3 bir şehr ve kasaba ahalisine ve ali elumum evlad memlekete ait ve müteallik olan hukuk medeniye vezâyif medeniye fer 4 ve 110 111 111 metine münevvere ahalisinden ve ya metine münevvere ye mensup ve müteallik bir şair metini ayat müdünyse metine münevvere ye mücerret buyurulduktan sonra nazil olanlar
Kamus-ı Türki | Sayfa:1315 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük