مزاج - Mizâc
مزاج / Mizâc
Kamus-ı Türki
ظل سد عر. جم امزجه .
مزاج )ی دن) .١ بدن
انسانده اخلاطك بر نسبت أوزره
غ قاریشمه سندن متولد ظن اولنان
حال و استعداد طبیعی : مزاج
دموی ، مزاج لنفوی ، مزاج
zıll sed ar cem emzice mizâcı den 1 beden insanda ahlatın bir nisbet üzere ve karışıma senden mütevellid zann evlenen hal ve istidat tabii mizaç demevi mizaç lenfevi mizaç
موی
٤٥ د
جق ت:
ی امزج ی ایش
ا[ ا شق ق ، دنك
المزاج آ ز آ
حدید المزاج فط آ
محت و علت ق
لق اچج، نامزاج
جولشد ی تصحح قك ی
فڭ ق رم
ق خدمت ایدر بر
ص احیه خ
müvü 45 d cak t ümmüzcü iş a a şukak denin zâ hadid elmizac fakat a maht ve illet k lakk acc namizac cûlaştı tashih pek y an k rem ramak hizmet eder bir baras ahiyye h
Kamus-ı Türki | Sayfa:1331 | Sıra:21
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük