مشاتمه - Müşâteme
مشاتمه / Müşâteme
Kamus-ı Türki
ن )سه عر. جم مشاتمات.
شامه ا ) شم دن مص مفاعله)
n se ar cem müşatmat şama şem den mas müsaade
ایكی كشینك بر پر ینه سوگمه می،
سوگشمه ، اتشسمه : مشاتمه
مشاجره یه منجر اولدی؛ بر طاقم
مشاتمات غلیظه ٠
iki kişinin bir pür yine sövme mi sövüşme akşama müşateme müşacere ye müncer oldu bir takım müşatmat galize ve
Kamus-ı Türki | Sayfa:1350 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük