مظنه - Mazinne
مظنه / Mazinne
Kamus-ı Türki
ل ق سن ع ظد ، دن.
مظیته ا — غای ق غلطدر .
.١ حقنده ظن و شبهه اولنان،
شبهه لی، شهه كوتورور: مظنهء
سو ع كندیسند ن بر الق ظموری
منتظر اولان اد م: مظنه خیر
كندیسندن یا سكز اییلك مأمول
اولان ادم. .٢ ولیاسكی مظنون
lakk sin' zann den meziyete ağa k galattır 1 hakında zann ve şüphe evlenen şüphe ley şehe götürür mazanne sev kendisinden berâlık zuhuru muntazır olan adım mazanna hayr kendisinden ya sekiz ayılık memul olan adam 2 hülyası maznun
اولان ذات: مظنهء كرامدن بر
ذات. )لسانمزه مخصوص اولان
بو ایكنجی معنا ایله جمع كبی قوللا .
یلییورسه ده عربیده مفرددر.!
olan zet mazanne kiramdan bir zet lisanımıza mahsus olan bu ikinci mana ile cem gibi kulla kollalıyorsa de irbide müfrettir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1367 | Sıra:23
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük